Kruiden

Onsterfelijkheidskruid - Gynostemma pentaphyllum, ook bekend als 'jiaogulan', is een klimplant van nature voorkomend in Japan, Zuidoost-China en Thailand. In Nederland staat deze plant bekend als 'onsterfelijkheidskruid' of 'eeuwig-leven-kruid'. Het heeft een prominente plaats in de traditionele Chinese kruidengeneeskunde. Dit kruid, rijk aan antioxidanten, ondersteunt de normale leverfunctie en helpt een gezonde bloedsuikerspiegel te behouden. Het heeft ook voordelen voor het hart, de bloedvaten en de cholesterolspiegel.

Oranjebloesem - Citrus aurantium dulce
Ingrediënten:
Nederlandse naam: Oranjebloesem Heel.
Latijnse naam: Citrus aurantium dulce Flor. Cal. Tot.

Hart
Stemming
Rustgevend
Stress

Oregano ook bekend als wilde marjolein, is een bijzonder kruid dat al duizenden jaren wordt gebruikt vanwege zijn gunstige eigenschappen. Het ondersteunt een gezonde darmflora en bevordert de spijsvertering. Bovendien heeft oregano voordelen voor het hart, de bloedvaten en de bloeddruk.
Het kruid behoort tot de familie Lamiaceae, waartoe ook rozemarijn, tijm en munt behoren. Oreganois bijzonder rijk aan carvacrol, wat het zijn kenmerkende pittige en enigszins bittere smaak geeft. De meest krachtige vorm van oregano groeit in mediterrane berggebieden, gedijend op kalkrijke grond. Tijdens het voorjaar bloeit de wilde oregano en trekken bewoners de bergen in om deze aromatische kruiden te verzamelen. 

Oregano (Origanum vulgare) ook bekend als wilde marjolein, is een bijzonder kruid dat al duizenden jaren wordt gebruikt vanwege zijn gunstige eigenschappen. Het ondersteunt een gezonde darmflora en bevordert de spijsvertering. Bovendien heeft oregano voordelen voor het hart, de bloedvaten en de bloeddruk.
Het kruid behoort tot de familie Lamiaceae, waartoe ook rozemarijn, tijm en munt behoren. Oreganois bijzonder rijk aan carvacrol, wat het zijn kenmerkende pittige en enigszins bittere smaak geeft. De meest krachtige vorm van oregano groeit in mediterrane berggebieden, gedijend op kalkrijke grond. Tijdens het voorjaar bloeit de wilde oregano en trekken bewoners de bergen in om deze aromatische kruiden te verzamelen. 

Paardenbloem (Taraxacum officinale) is al eeuwenlang bekend vanwege zijn vermogen om de lever- en galblaasfunctie te ondersteunen. Zowel de wortel als de bovengrondse delen van de plant zijn rijk aan voedingsstoffen. Bovendien heeft paardenbloem een gunstig effect op de spijsvertering.
De rijke voedingswaarde van paardenbloemen maakt het aan te raden om regelmatig wat verse bladeren in het wild te plukken en deze toe te voegen aan salades. Ze zijn vooral smakelijk in de lente. De verse gele bloemen kunnen als vrolijke decoratie in salades worden gebruikt en gedroogd kunnen ze worden verwerkt tot een 'wilde' kruidenthee.
Paardenbloemen bevatten een hoog gehalte aan bitterstoffen, wat altijd aangeeft dat ze gunstig zijn voor de lever- en galblaasfunctie.

Paardenbloem (Taraxacum officinale) is al eeuwenlang bekend vanwege zijn vermogen om de lever- en galblaasfunctie te ondersteunen. Zowel de wortel als de bovengrondse delen van de plant zijn rijk aan voedingsstoffen. Bovendien heeft paardenbloem een gunstig effect op de spijsvertering.
De rijke voedingswaarde van paardenbloemen maakt het aan te raden om regelmatig wat verse bladeren in het wild te plukken en deze toe te voegen aan salades. Ze zijn vooral smakelijk in de lente. De verse gele bloemen kunnen als vrolijke decoratie in salades worden gebruikt en gedroogd kunnen ze worden verwerkt tot een 'wilde' kruidenthee.
Paardenbloemen bevatten een hoog gehalte aan bitterstoffen, wat altijd aangeeft dat ze gunstig zijn voor de lever- en galblaasfunctie. 

Paardenbloem (Taraxacum officinale) is al eeuwenlang bekend vanwege zijn vermogen om de lever- en galblaasfunctie te ondersteunen. Zowel de wortel als de bovengrondse delen van de plant zijn rijk aan voedingsstoffen. Bovendien heeft paardenbloem een gunstig effect op de spijsvertering.
De rijke voedingswaarde van paardenbloemen maakt het aan te raden om regelmatig wat verse bladeren in het wild te plukken en deze toe te voegen aan salades. Ze zijn vooral smakelijk in de lente. De verse gele bloemen kunnen als vrolijke decoratie in salades worden gebruikt en gedroogd kunnen ze worden verwerkt tot een 'wilde' kruidenthee.
Paardenbloemen bevatten een hoog gehalte aan bitterstoffen, wat altijd aangeeft dat ze gunstig zijn voor de lever- en galblaasfunctie. 

De papaja (Carica papaya) behoort tot de familie Caricaceae en wordt geïmporteerd naar België en Nederland vanuit Midden-Amerika, Azië, Midden- en Zuid-Afrika. Recentelijk wordt de papaja ook in Nederland in kassen geteeld, waarbij speciale aarde nodig is. Deze vrucht is het hele jaar door verkrijgbaar, zonder noemenswaardige seizoensinvloeden.
De papaja groeit aan de stam van een meloenboom en wordt daarom ook wel "boommeloen" genoemd. De oorsprong van de papajaboom ligt in Mexico. Deze boom kan tot wel zes meter hoog worden, met een holle stam en grote, vingervormige bladeren. Er bestaan diverse ondersoorten van de papaja.

Passiebloem (Passiflora incarnata) staat bekend als een traditioneel kruid dat al lang wordt gebruikt om stress en innerlijke onrust te verminderen. Inheemse bewoners van Midden- en Noord-Amerika gebruikten verschillende delen van de plant om tot rust te komen en beter te slapen. Het is een natuurlijk kalmeringsmiddel.
Hoewel de blauwe passiebloem oorspronkelijk alleen in Amerika groeide, is deze tegenwoordig bijna overal te vinden. De bloemen van de Passiflora incarnata zijn niet alleen prachtig om te zien, maar ook eetbaar. In de herfst groeien er passievruchten aan en daarnaast zijn ook de bladeren eetbaar. Deze bladeren zijn rijk aan tannines, flavanolen, saponinen, choline en magnesium.

Pau d'arco (Tabebuia avellanedae) is een imposante boom die gedijt in het Amazone regenwoud. De bast van de pau d'arco wordt al eeuwenlang gebruikt in de traditionele kruidengeneeskunde vanwege zijn diverse toepassingen, waaronder zijn ondersteunende effecten op het immuunsysteem.
De binnenste laag van de schors van Tabebuia avellanedae zit boordevol flavonoïden, krachtige antioxidanten die ons lichaam beschermen tegen oxidatieve schade door vrije radicalen. Daarnaast bevat het een aanzienlijke hoeveelheid quinonen. Er zijn al meer dan 20 quinonverbindingen ontdekt in de bast van de pau d'arco, zoals lapachol en beta-lapachone. Bovendien bevat de schors stoffen die helpen bij de verdediging tegen ongunstige bacteriën en schimmels.

Schisandra, ook wel bekend als de Schisandrabes (Schisandra chinensis), staat bekend als een van de belangrijkste kruiden in de traditionele Chinese geneeskunde voor het bevorderen van energie en vitaliteit, en het verminderen van stress. Deze donkerrode bes is rijk aan antioxidanten, versterkt het immuunsysteem en bevordert de algehele levenskracht. Daarnaast biedt het bescherming en ondersteuning aan de lever en de luchtwegen.
Al meer dan 2000 jaar wordt Schisandra gebruikt in de traditionele Chinese kruidengeneeskunde. Alleen de bes met zijn zaden worden gebruikt, geoogst na de eerste vorst en vervolgens gedroogd in de zon. Schisandra staat bekend als een van de belangrijkste kruiden voor het bevorderen van vitaliteit.

Schisandra, ook wel bekend als de Schisandrabes (Schisandra chinensis), staat bekend als een van de belangrijkste kruiden in de traditionele Chinese geneeskunde voor het bevorderen van energie en vitaliteit, en het verminderen van stress. Deze donkerrode bes is rijk aan antioxidanten, versterkt het immuunsysteem en bevordert de algehele levenskracht. Daarnaast biedt het bescherming en ondersteuning aan de lever en de luchtwegen.
Al meer dan 2000 jaar wordt Schisandra gebruikt in de traditionele Chinese kruidengeneeskunde. Alleen de bes met zijn zaden worden gebruikt, geoogst na de eerste vorst en vervolgens gedroogd in de zon. Schisandra staat bekend als een van de belangrijkste kruiden voor het bevorderen van vitaliteit.

Pepermuntolie (Mentha piperita) wordt vaak ingenomen om de spijsvertering te ondersteunen. Pepermunt is een lid van de lipbloemenfamilie (Lamiaceae) en wordt gebruikt voor het maken van pepermuntsnoep.
In de kruidengeneeskunde heeft pepermunt een lange geschiedenis die teruggaat tot het oude Griekenland. Daar werd het geurige pepermuntblad traditioneel gebruikt om de spijsvertering te bevorderen. Pepermunt bevat verschillende etherische oliën, waaronder menthol, menthone en cineol.
Pepermunt is ontstaan uit een kruising tussen watermunt (Mentha aquatica) en aarmunt (Mentha spicata). In de zeventiende eeuw werd deze plant in Engeland ontdekt op een veld met muntplanten. Hoewel de bladeren van nature een kamferachtige smaak hebben, ontstaat na extractie de kenmerkende pepermuntsmaak. 

Peterselie (Petroselinum crispum) is een tweejarige, winterharde kruidachtige plant behorend tot de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Het wordt veelvuldig gebruikt in de Europese, Amerikaanse en Midden-Oosterse keuken vanwege zijn frisse smaak.
Bij de oude Grieken stond peterselie symbool voor vreugde en werd het samen met marjolein gebruikt als middel tegen een kater. De Romeinen verspreidden het gebruik van dit kruid in heel West-Europa. In de Middeleeuwen diende peterselie als groente en werd het onder andere geteeld in de keizerlijke tuinen van Karel de Grote.

Peterselie (Petroselinum crispum) is een tweejarige, winterharde kruidachtige plant behorend tot de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Het wordt veelvuldig gebruikt in de Europese, Amerikaanse en Midden-Oosterse keuken vanwege zijn frisse smaak.
Bij de oude Grieken stond peterselie symbool voor vreugde en werd het samen met marjolein gebruikt als middel tegen een kater. De Romeinen verspreidden het gebruik van dit kruid in heel West-Europa. In de Middeleeuwen diende peterselie als groente en werd het onder andere geteeld in de keizerlijke tuinen van Karel de Grote.

Peterselie (Petroselinum crispum) is een tweejarige, winterharde kruidachtige plant behorend tot de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Het wordt veelvuldig gebruikt in de Europese, Amerikaanse en Midden-Oosterse keuken vanwege zijn frisse smaak.
Bij de oude Grieken stond peterselie symbool voor vreugde en werd het samen met marjolein gebruikt als middel tegen een kater. De Romeinen verspreidden het gebruik van dit kruid in heel West-Europa. In de Middeleeuwen diende peterselie als groente en werd het onder andere geteeld in de keizerlijke tuinen van Karel de Grote.

Pompoenzaaden zijn rijk aan voedingsstoffen en calorieën, met een bijzonder hoog vetgehalte (vooral linolzuur en oliezuur), eiwitten, voedingsvezels en talrijke micronutriënten. Pompoenpitten zijn een veelgebruikt ingrediënt in de Mexicaanse keuken en worden ook geroosterd en als tussendoortje geserveerd. 

Propolis, het geheime wapen van het bijenvolk, wordt gebruikt om de bijenkast of korf te beschermen tegen bacteriën en schimmels en als 'cement' om de openingen te dichten. Het is een natuurlijke bruinrode substantie die bestaat uit plantaardige harsen, bijenwas, etherische oliën en stuifmeel, met sporen van vitamines en mineralen.
Honingbijen verzamelen vanaf juni op warme dagen hars van de knoppen en bladeren van bomen en kruidachtige planten. Ze vermengen dit met hun speeksel en bewerken het met hun pootjes, waardoor uiteindelijk propolis ontstaat.

Rode klaver (Trifolium pratense) groeit van nature in Europa en Centraal-Azië. Meestal hebben de bladeren van rode klaver drie delen en in het midden bloeit een lichtpaarse bloem. Naast het hoge gehalte aan isoflavonen, dit zijn bioactieve stoffen die onder polyfenolen vallen, zijn de bloemhoofden van rode klaver ook rijk aan vitamine C, B1, B2, B3, bèta-caroteen en choline.
Rode klaver kan helpen bij overgangsverschijnselen zoals opvliegers, stemmingswisselingen en prikkelbaarheid. Bovendien ondersteunt het de gezondheid van het hart en draagt het bij aan de conditie van de bloedvaten. Het kan ook worden gebruikt voor het behoud van sterke botten.

Rode klaver (Trifolium pratense) groeit van nature in Europa en Centraal-Azië. Meestal hebben de bladeren van rode klaver drie delen en in het midden bloeit een lichtpaarse bloem. Naast het hoge gehalte aan isoflavonen, dit zijn bioactieve stoffen die onder polyfenolen vallen, zijn de bloemhoofden van rode klaver ook rijk aan vitamine C, B1, B2, B3, bèta-caroteen en choline.
Rode klaver kan helpen bij overgangsverschijnselen zoals opvliegers, stemmingswisselingen en prikkelbaarheid. Bovendien ondersteunt het de gezondheid van het hart en draagt het bij aan de conditie van de bloedvaten. Het kan ook worden gebruikt voor het behoud van sterke botten.

Rosae damascena, ook wel bekend als de damastroos, is een veelzijdige bloem met vele namen, waaronder de Iraanse roos, Bulgaarse roos, Taif-roos, Ispahan-roos en Castilië-roos.
Deze bloemen staan bekend om hun verfijnde geur en worden commercieel geteeld voor rozenolie, zowel "rose otto" als "rose absolute", die veel wordt gebruikt in de parfumerie. Ook worden ze gebruikt voor het maken van rozenwater en "rozenbeton". De bloemblaadjes zijn zelfs eetbaar en worden gebruikt om gerechten op smaak te brengen, als garnering, om kruidenthee te maken en om gulkand in suiker te bewaren. Bovendien is de damastroos de nationale bloem van Iran.

Rozemarijn (Rosmarinus officinalis L.) is een geurige, compacte struik behorend tot de familie van de lipbloemigen (Lamiaceae). Dit veelzijdige kruid wordt al eeuwenlang ingezet voor diverse doeleinden, zowel culinair als voor gezondheidsbevordering. Oorspronkelijk afkomstig uit mediterrane regio's, toont de Rosmarinus officinalis in de lente een weelderige bloei met kleine, lavendelblauwe bloemen.
De naam "rozemarijn" vindt zijn oorsprong in het Latijnse "ros" (roris), wat "dauw" betekent, en "marinus", wat "zee" betekent: "dauw van de zee". Al sinds de oudheid, door zowel de oude Grieken als de Romeinen, wordt Rosmarinus officinalis gewaardeerd om zijn ondersteunende eigenschappen voor de gezondheid. Het helpt bij de spijsvertering, versterkt het immuunsysteem en bevat antioxidanten.

Rozemarijn (Rosmarinus officinalis L.) is een geurige, compacte struik behorend tot de familie van de lipbloemigen (Lamiaceae). Dit veelzijdige kruid wordt al eeuwenlang ingezet voor diverse doeleinden, zowel culinair als voor gezondheidsbevordering. Oorspronkelijk afkomstig uit mediterrane regio's, toont de Rosmarinus officinalis in de lente een weelderige bloei met kleine, lavendelblauwe bloemen.
De naam "rozemarijn" vindt zijn oorsprong in het Latijnse "ros" (roris), wat "dauw" betekent, en "marinus", wat "zee" betekent: "dauw van de zee". Al sinds de oudheid, door zowel de oude Grieken als de Romeinen, wordt Rosmarinus officinalis gewaardeerd om zijn ondersteunende eigenschappen voor de gezondheid. Het helpt bij de spijsvertering, versterkt het immuunsysteem en bevat antioxidanten.

Rozenwortel (Rhodiola rosea) ook bekend als de 'gouden wortel', is een vetplant die gedijt in koude, rotsachtige gebieden over de hele wereld. De wortels verspreiden een kenmerkende geur van rozen. Deze kruid wordt al lange tijd gebruikt in de kruidengeneeskunde.
Het bevat beschermende antioxidanten die onze lichaamscellen helpen. Rozenwortel ondersteunt zowel fysiek als mentaal evenwicht in ons lichaam. Het helpt de geest helder te houden, verbetert de stemming en bevordert het concentratievermogen. Enkele van de bioactieve stoffen in rozenwortel zijn rosavine en salidroside, waarvan wordt gedacht dat ze verantwoordelijk zijn voor de kalmerende en opbeurende effecten van Rhodiola rosea.