A, B, C, D, E

De goudsbloem (Calendula officinalis) is een lid van de composietenfamilie (Compositae of Asteraceae) en wordt vaak gekweekt in siertuinen. Oorspronkelijk komt deze plant uit Zuid-Europa.
Het is een eenjarige plant die meestal oranje, maar soms gele bloemen draagt. De goudsbloem groeit gewoonlijk tot een hoogte van 30-45 cm en heeft stompe bladeren. Haar bloeiperiode strekt zich uit van mei tot november, terwijl de vruchten vaak gekromd en bootvormig zijn.
Zowel verse als gedroogde bloemen kunnen gebruikt worden in soepen, en ze fungeren ook als natuurlijke kleurstof voor kaas, boter en andere voedingsmiddelen. Historisch gezien werden de bloemblaadjes zelfs gebruikt om saffraan na te bootsen.

De grote engelwortel (Angelica archangelica), ook bekend als aartsengelwortel, behoort tot de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Deze plant gedijt op vochtige, zeer voedselrijke grond langs waterkanten, zoals bij het IJsselmeer, rivieroevers en in grienden. Daarnaast wordt de grote engelwortel ook in tuinen gekweekt.
Historisch gezien staat de grote engelwortel bekend om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Van Midden-Duitsland tot in Toerkestan wordt de plant nog steeds plaatselijk gekweekt. Uit de zaden en wortels wordt een zoetgeurende olie gewonnen, bekend als angelica-olie, die gebruikt wordt in de cosmetische industrie, likeurstokerijen en bakkerijen. Daarnaast worden de stengels en bladstelen vaak gekonfijt vanwege hun zoete en geurige smaak.

Echte heemst (Althaea officinalis) behoort tot de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae) en is wereldwijd verspreid door menselijke activiteit, vooral naar gebieden met geschikte bodem, vochtigheid en klimaat.
Het zetmeel in de wortel, vermengd met eiwitachtige stoffen, werd vroeger gebruikt bij het maken van marshmallows en spekken. De bladeren kunnen gekookt worden gegeten en de bloemen zijn rauw te gebruiken in salades.
Op medicinaal gebied heeft heemstwortel een verzachtende werking op de luchtwegen (bron WHO) en wordt het gebruikt in hoestsiropen.

Echte heemst (Althaea officinalis) behoort tot de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae) en is wereldwijd verspreid door menselijke activiteit, vooral naar gebieden met geschikte bodem, vochtigheid en klimaat.
Het zetmeel in de wortel, vermengd met eiwitachtige stoffen, werd vroeger gebruikt bij het maken van marshmallows en spekken. De bladeren kunnen gekookt worden gegeten en de bloemen zijn rauw te gebruiken in salades.
Op medicinaal gebied heeft heemstwortel een verzachtende werking op de luchtwegen (bron WHO) en wordt het gebruikt in hoestsiropen.

Heermoes (Equisetum arvense), ook bekend als paardenstaart vanwege zijn uiterlijk, behoort tot de paardenstaartfamilie. Het staat bekend om zijn ondersteunende eigenschappen voor de huid, het haar en de nagels, en het biedt voordelen voor de lever en de bloedvaten. Heermoesextract heeft een natuurlijk kalmerend effect en bevordert een gezonde vochtbalans.
Deze plant gedijt in verschillende omgevingen, zoals weiden, langs wegen, op woeste gronden en tegen hellingen. Heermoes is een van de oudste plantensoorten op aarde, die al 390 miljoen jaar bestaat. Dankzij zijn diepe wortels kan heermoes mineralen uit de diepten van de aarde halen. Daarom zit heermoes boordevol waardevolle stoffen, waaronder mineralen, vezels en silicium.

Het herderstasje (Capsella bursa-pastoris) behoort tot de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae).
Het is een rechtopstaande plant die tussen de 5 en 60 cm hoog kan worden, en is één- of tweejarig van aard. Herderstasje is winterhard en heeft meestal een verhoute penwortel. De bochtig getande bladeren vormen een rozet rondom de spoelvormige wortel.
De plant wordt in verschillende handelsproducten verwerkt. In de volksgeneeskunde worden aftreksels gebruikt tegen bloedingen en ontstekingen van de urinewegen, en als kompres op open bloedende wonden. Daarnaast kunnen jonge rozetblaadjes gebruikt worden in salades of gesmoord worden in soepen.

Indische Wierook (Boswellia serrata) is een middelgrote tot grote bladverliezende boom met een licht open kroon en takken die licht overhangen. Deze boom behoort tot de familie Burseraceae en komt van nature voor in India en het Punjabgebied.
Uit de hars van de boom wordt Indische wierook gewonnen. Extracten van Boswellia serrata zijn klinisch onderzocht bij artrose en gewrichtspijnen, waarbij een lichte verbetering van pijn en functioneren werd vastgesteld. In de traditionele ayurveda wordt het gebruikt bij diabetes.
Boswellia serrata produceert verschillende vormen van boswelliazuren, zoals β-boswelliazuur, acetyl-β-boswelliazuur, 11-keto-β-boswelliazuur en acetyl-11-keto-β-boswelliazuur. 

Kaneel (Cinnamomum) is al eeuwenlang bekend vanwege haar vele toepassingen. Het wordt gewonnen uit de schors van de Cinnamomum verum-boom, waarbij een deel van de schors zorgvuldig wordt losgesneden en de ruwe buitenkant wordt verwijderd met een mes. Uit de binnenkant van de schors worden de bekende kaneelstokjes of kaneelpoeder gemaakt. Kaneel wordt al eeuwenlang gewaardeerd, zowel in culinaire als in kruidenkundige kringen.
In Aziatische culturen wordt dit kruid al eeuwenlang gebruikt vanwege zijn veelzijdige toepassingen. Het heerlijke aroma van kaneel wordt bepaald door vluchtige oliën, waarvan cinnamaldehyde de meest voorkomende is. Daarnaast bevat kaneel ook stoffen zoals eugenol, coumarinen, tannines, OPC’s en terpenen.

Knoflook (Allium sativum) heeft een gunstige invloed op de bloedsomloop en de lever, terwijl het ook het immuunsysteem ondersteunt en de bloedsuikerspiegel reguleert.
Knoflook behoort tot de lookachtigen en produceert in het voorjaar een bebladerde, ronde bloemschacht vanuit de bol. Het is een van de oudste planten in de kruidenkunde. Hoewel het gewaardeerd wordt om zijn smaak, staat knoflook ook bekend om zijn sterke geur.

De lange zonnedauw (Drosera longifolia) is een meerjarige vleesetende plant behorend tot de zonnedauwfamilie (Droseraceae).
De plant groeit tot een hoogte van 5-20 cm en vormt een rozet van bladeren. De bladeren hebben lange stelen en zijn opstaand, langwerpig tot lancetvormig, met de breedste punt boven het midden. Ze zijn bedekt met talloze rode, kleverige tentakels die klierweefsel bevatten. Deze tentakels vangen kleine insecten zoals Simuliidae. Zodra een insect de tentakels raakt, rolt het blad zich om het insect en scheidt verteringsenzymen af. De vrijgekomen voedingsstoffen, waaronder stikstof, worden door de plant geabsorbeerd.
De plant ontkiemt in het voorjaar en bloeit in juli en augustus met drie tot acht witte bloemen, die alleen bij zonneschijn opengaan.

Lievevrouwebedstro (Galium odoratum; synoniem: Asperula odorata) is een meerjarige, winterharde kruidachtige plant behorend tot de sterbladigenfamilie (Rubiaceae).
Het gebruik van lievevrouwebedstro in kruidengeneeskunde is bekend, maar vanwege het gehalte aan cumarinen is voorzichtigheid geboden vanwege mogelijke effecten op de bloedstolling en teratogene effecten. In de moderne geneeskunde wordt het niet meer toegepast.
In vroeger tijden had lievevrouwebedstro diverse toepassingen, zoals het geven van geur aan kleding en het verrijken van de smaak van wijn. Het stond ook bekend als een "antimagisch" kruid, dat gebruikt werd om kwade geesten af te weren. Het werd bijvoorbeeld in bundels bij ramen en deuren gehangen om de woning te beschermen tegen de pest. 

Mariadistel (Silybum marianum), ook bekend als mariadistel of melkdistel, is een stekelige plant afkomstig uit het Middellandse Zeegebied, maar die ook in ons gebied groeit. Het behoort tot de composietenfamilie. Al eeuwenlang wordt mariadistel gebruikt als een natuurlijk middel om de lever- en galfunctie te ondersteunen. Het kan worden gebruikt als onderdeel van een reinigingskuur om de lever te helpen bij het ontgiftingsproces.

De tweestijlige meidoorn (Crataegus laevigata), is een natuurlijke bron van weldadige stoffen. De bloemen, bladeren en in mindere mate de bessen van de meidoorn bevatten een rijke verscheidenheid aan componenten, waaronder flavonoïden, procyanidines, vitamine C, tannines, glycosiden en antioxidanten. Deze stoffen hebben gunstige effecten op het hart en dragen bij aan een gezonde levensstijl. Meidoorn staat bekend om zijn kalmerende eigenschappen en ondersteunt een natuurlijke, diepe slaap.

De Ogentroost (Euphrasia officinalis) behoort tot de bremraapfamilie (Orobanchaceae) en gedijt voornamelijk in Frankrijk, met uitzondering van het Middellandse Zeegebied. Deze plant is ook te vinden in andere delen van Europa, zoals Duitsland, Oostenrijk en Schotland.
Traditioneel werd de Ogentroost gebruikt voor de behandeling van oogontstekingen, maar ook bij hoofdpijn en maagklachten.
De Ogentroost is een eenjarige plant die doorgaans tussen de 10 en 25 cm hoog wordt en bedekt is met talrijke lange klierharen. Van mei tot september bloeit de plant met witte bloemen die vaak een lichtpaarse bovenlip en een gele vlek op de onderlip hebben.

Slaapmutsje, ook bekend als goudpapaver (Eschscholtzia californica), is een plant met goudgele bloemen die behoort tot de papaverfamilie. Deze naam dankt hij aan zijn rustgevende eigenschappen, die helpen bij een natuurlijke, gezonde slaap en stressvermindering.
Deze plant komt oorspronkelijk uit Californië, vandaar de naam. De inheemse bevolking van Amerika gebruikte goudpapaver traditioneel als kalmerend kruid en om beter te kunnen slapen. De bovengrondse delen van de goudpapaver bevatten verschillende actieve stoffen, waaronder chinolide-alkaloïden, rutine, fytosterolen, carotenoïden en cyanogeenglycosiden.

De Struikheide (Erica vulgaris - Calluna vulgaris) behoort tot de heidefamilie (Ericaceae) en groeit in heel Europa, vooral in Midden- en Noord-Europa. Het bereikt zelfs West-Siberië in het oosten. In de negentiende eeuw brachten Schotse immigranten de struikhei naar Canada, vanwaar het zich verspreidde over heel Noord-Amerika. Het is de enige soort in het geslacht Calluna, wat betekent dat het een monotypisch geslacht is.
De Struikheide kan 10-100 cm hoog worden, soms zelfs tot 150 cm op bepaalde plaatsen. Het heeft tweeslachtige, symmetrische bloemen, waarbij de kelk en de kroonbladen dezelfde kleur hebben. Tegen het einde van de takken verschijnen paarse bloemen, die van eind juli tot begin september de paarse heidevelden creëren.

Astragalus, ook wel bekend als Vlezige Hokjespeul (Astragalus membranaceus), is een plant die oorspronkelijk uit Azië komt. Het wordt al 2000 jaar gebruikt in de traditionele Chinese kruidengeneeskunde om het afweersysteem te versterken. Naast deze eigenschap heeft astragalus nog vele andere voordelen. Volgens de Chinese traditie versterkt het de levenskracht, of 'qi', zoals dat in China genoemd wordt, wanneer het wordt ingenomen. Het staat bekend als een krachtige antioxidant en wordt vooral gewaardeerd vanwege zijn vermogen om het afweersysteem te ondersteunen.

Vrouwenmantel (Alchemilla vulgaris) is een geslacht van ongeveer duizend soorten vaste kruidachtige en struikvormige planten behorend tot de rozenfamilie (Rosaceae). Het komt voornamelijk voor in Europa en Azië, met enkele soorten in de bergachtige gebieden van Afrika, Noord- en Zuid-Amerika. Vrouwenmantels gedijen op verstoorde en meestal vochtige plaatsen, zoals bosranden, natte graslanden en wegbermen.

Zilverkaars (Cimicifuga racemosa) ook bekend als Black Cohosh of zwarte zilverkaars, wordt al eeuwenlang gebruikt in de Noord-Amerikaanse kruidengeneeskunde. De wortels van deze plant worden al eeuwenlang door Noord-Indiaanse stammen gebruikt, waar het bekend staat onder de naam "squawroot" (waarbij 'squaw' verwijst naar 'Indiaanse vrouw'). Zilverkaars is vooral bekend als een kruid dat specifiek gericht is op vrouwen en wordt steeds populairder in Nederland. Het biedt ondersteuning bij overgangsverschijnselen zoals opvliegers en prikkelbare gevoelens.